മഞ്ഞു ഡയറി

അങ്ങനെ ഒരു വല്ലാത്ത ടൂര്‍ ആയിപ്പോയി. മഞ്ഞില് നടന്നു പൂതി മാറിപ്പോയിന്നു പറഞ്ഞാ മതിയല്ലോ.
ഹോ.

രാവിലെ ആറുമണിക്ക് എണീറ്റ്‌ കുളിച്ചു കുട്ടപ്പനായി താഴെ ലോബില് വന്നു ഗൂഗിള്‍ പ്ലസ്സില്‍ കേറി രണ്ടുമൂന്ന് പ്ലസ്സും കമന്റ്ഉം ഒക്കെ ഇട്ട്. പിന്നെ ലേശം ചാറ്റ് ചെയ്ത്, രണ്ടു മൂന്നു പോവാനുള്ള സ്ഥലം ഒക്കെ തിരഞ്ഞു പിടിച്ച് അതിന്‍റെ ലോകേഷന്‍ മൊബൈലില്‍ ആക്കി.

ബ്രേക്ക്‌ ഫാസ്റ്റ് ഫ്രീ ആയതോണ്ട് കൊറേ വാരി വലിച്ചു കേറ്റി. ഇനിയിപ്പോ ലഞ്ച് കഴിക്കാന്‍ മിസ്സായാലോ.

ഒന്‍പതരയ്ക്ക് റൂം ചെക്ക്‌ ഔട്ട്‌ ചെയത് അവിടെ തന്നെ ലാപ്ടോപ്പും നോക്കി ഇരുന്നു. പുറത്തു അത്യാവശ്യം തണുപ്പായതുകൊണ്ട് പുറത്തേക്കിറങ്ങണ്ട പക്ഷെ ഇറങ്ങണം എന്ന അവസ്ഥ.

അങ്ങനെ ഇറങ്ങി.. ചെറുതായി മഞ്ഞു പെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു പത്തടി നടന്നു തിരിച്ചു ബില്‍ഡിങ്ങില്‍ തന്നെ കയറി. എവിടെ പോണം എന്ന് തീരുമാനിച്ചില്ലയിരുന്നു. മൊബൈല്‍ എടുത്ത് നോക്കി, ഒരു അമേരിക്കന്‍ പട്ടാളക്കാരുടെ സ്മശാനമുണ്ട്, അവിടെ പോവാം എന്ന് കരുതി. അത് കുറച്ചു ഓഫ്‌ ദി ടൌണ്‍ ആണ്. ടൌണില്‍ ഇന്നലെ ഒരു ടൂര്‍ ഗൈഡിന്‍റെ  കൂടെ കറങ്ങിയത് കൊണ്ട് ആദ്യം ഇവിടെപോവാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു.

ഇറങ്ങി നടന്നു.. മഞ്ഞു വീഴുന്നത് ചെറുതായി കൂടാന്‍ തുടങ്ങി. റോഡില്‍ മനുഷ്യരോന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. സ്വന്തം വീടിന്‍റെ മുന്നിലെ മഞ്ഞു "ഷവല്‍"കൊണ്ട് സൈഡില്‍ കൊരിയിടുന്നവര്‍ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.

അങ്ങോട്ട്‌ പോണോ അതോ തിരിച്ചു നടക്കണോ എന്ന് പിന്നെയും പിന്നെയും ചിന്തിച്ചു. മടങ്ങി വരാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടിയാലോ എന്നും ഉണ്ടായിരുന്നു മനസ്സില്‍. കുറച്ചു നേരം നിന്ന് ആലോചിച്ചു.

ആദ്യമായിട്ടോന്നും അല്ലല്ലോ. ഇതിനു മുന്നെയും എത്രയോ സ്ഥലങ്ങളില്‍ ലക്ഷ്യമില്ലാതെ നടന്നിരിക്കുന്നു എന്ന് വിശ്വസിച്ചു മനസ്സിന് ധൈര്യവും പകര്‍ന്നു മുന്നോട്ടു തന്നെ എന്നങ്ങ് തീരുമാനിച്ചു.

മഞ്ഞു മൂടി കിടന്ന റോഡിലൂടെ മെല്ലെ മെല്ലെ ഒരുപാട് നടന്നു. ഇന്നലെ ഐസില്‍ ഊരയിടിച്ചു വീണതിന്‍റെ അനുഭവം വെച്ച് ശ്രദ്ധ ലേശം കൂടുതലായിരുന്നു.


പടികള്‍ കയറി, റോഡുകളും റെയില്‍ പാളവും കടന്ന് കുന്നിറങ്ങി അങ്ങനെ മൊബൈലിലെ മാപിന്‍റെ കാരുണ്യത്തില്‍ കൊറേ നടന്നു.
മഞ്ഞില്‍ ക്യാമറ കേടായാലോ എന്ന് കരുതി അത് എടുത്ത് ബാഗിലിട്ടു പൂട്ടി. ലേശം നേരം കുട ചൂടി. കുട കൊട് കാര്യമില്ല എന്ന് തോന്നിയപ്പോ അതും പൂട്ടി ബാഗിലിട്ടു.

അങ്ങനെ ഒരു രണ്ടു മണിക്കൂറോളം ആളും മനുഷ്യനും ഇല്ലാത്ത വഴികളിലൂടെ കുറെ കുറെ നടന്നു. അവസാനം ഡെസ്റ്റിനേഷന്‍ എത്തി. വല്ലാത്ത ഒരു സന്തോഷം തോന്നി.

തിരിച്ചു വന്ന് മേപ്പ് നോക്കിയപ്പോ ഒരുവശത്തേക്ക് നടന്ന ദൂരം നാലര കിലോമീറ്റര്‍ ആയിരുന്നു.

ഗേറ്റ് കടന്ന് അകത്തു കയറിയപ്പോ ഇടതു ഭാഗത്ത്‌ ഒരു ചെറിയ കെട്ടിടം അതിന്‍റെ അടച്ചിട്ട വാതിലില്‍ "വിസിറ്റെര്‍സ്" എന്ന് എഴുതിയിരുന്നു, ഞാന്‍ മെല്ലെ വാതില് തുറന്നു നോക്കി. ഒരു പ്രായമുള്ള ആള്‍ പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്ന് എന്തോ വായിക്കുന്നു, ഞാന്‍ ബൈബിള്‍ ആയിരിക്കും എന്ന് കരുതി. പിന്നെ ഒരു നായ. നായയെ കണ്ടു ഞാന്‍ പേടിക്കണോ വേണ്ടയോ എന്ന് ഒന്ന് സംശയിച്ചു. വാതില്‍ അടച്ചു; പിന്നെയും തുറന്നു. ആ ശബ്ദം കേട്ടിട്ടാവണം അദ്ദേഹം എന്നോട് അകത്തു വരൂ എന്ന് പറഞ്ഞു. അകത്തു കയറി, ഞാന്‍ വേഗം നായയോട് ഹായ് പറഞ്ഞു അതിന്‍റെ തലയില്‍ ഒന്ന് തലോടി.
നായയെ മൈന്‍ഡ് ചെയ്തില്ലെങ്കില്‍ അതിനു ദേഷ്യം വരും എന്ന് രണ്ടു ദിവസം മുന്നേയാണ് ഒരു സുഹൃത്ത്‌ പറഞ്ഞത്.

അദ്ദേഹം പേര് പറഞ്ഞു, ഫിലിപ്പ് ഞാന്‍ പെരുപറഞ്ഞത്‌ ഫിലിപ്പിന് മനസ്സിലായില്ല. ഒരു അറുപത്തി അഞ്ചു വയസ്സില്‍ കൂടുതല്‍ പ്രായം ഉണ്ടാവും അദ്ദേഹത്തിന്.
ബസ്സിനാണോ വന്നത് എന്ന് ചോദിച്ചു, അല്ല നടന്നാണ് എന്ന് പറഞ്ഞു. അദ്ദേഹം ചിരിച്ചു,. തളര്ന്നിട്ടുണ്ടാവും അല്ലെ എന്ന് പറഞ്ഞു. ഞാന്‍ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

“You might be feeling hungry”

“Not really”

“I have something for you”

എന്നും പറഞ്ഞു അദ്ദേഹം ഒരു പ്ളാസ്റിക് കവര്‍ തുറന്നു ഒരു പഫ്സ്‌ പോലെയുള്ള സാദനം എന്റെ കയ്യില്‍ വെച്ചു തന്നു. ഞാന്‍ അപ്പോഴും ഇടത്തെ കൈ കൊണ്ട് എന്‍റെ കാലില്‍ ചേര്‍ന്ന് നില്‍ക്കുന്ന നായയുടെ കഴുത്ത് തടവുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാന്‍ തടവാതിരിക്കുന്നത് അവനു ഇഷ്ടമല്ല എന്ന് തോന്നി.

“how’s it, tasty, right..?”
ആദ്യത്തെ കഷ്ണം എന്‍റെ വായിലിട്ടപ്പോ അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു. അതെ എന്ന് ഞാനും.

ഞങ്ങള്‍ സംസാരിച്ചു. ഒരു അഞ്ചു മിനുട്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ലേശം നേരം ഇരിക്കട്ടെ എന്ന് പറഞ്ഞ് സോഫയില്‍ ഇരുന്നു. ആ കെട്ടിടത്തിനുള്ളില്‍ തണുപ്പ് കുറവായിരുന്നു
ഞാന്‍ ഷൂ അഴിച്ചു, പിന്നെ മഫ്ലരും. എന്‍റെ ഷൂ നോക്കി അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.

“You don’t have a winter shoes. This can be very dangerous in the snow.”

ഞാന്‍ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

അദ്ദേഹം എന്നോട് ഒരുപാട് കാര്യങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു. യുദ്ദങ്ങളെ പറ്റി. അദ്ദേഹം ഇന്ത്യയില വന്നിട്ടുണ്ട്. മുംബൈ, കൊല്‍ക്കത്ത, പഞ്ചാബ്, കഷ്മീര്‍. ഞാന്‍ ഇന്ത്യയില്‍ നിന്നാണ് എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ അദ്ദേഹത്തിറെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി യുണ്ടായിരുന്നു.

“India is becoming a super power” എന്ന് പറഞ്ഞു. “Even china, India has to be aware of that.”
ഞാന്‍ അപ്പൊ പാകിസ്താന്‍ എന്ന് കൂടെ പറഞ്ഞു. അദ്ദേഹം ചിരിച്ചു.
“Pakistan is nothing” എന്ന് പറഞ്ഞു.

പിന്നെ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളില്‍ മുസ്ലിം രാജ്യങ്ങളോടുള്ള ഇഷ്ടക്കുരവ് വ്യക്തമായിരുന്നു. എണ്ണ മാത്രമാണ് അവരുടെ സ്വത്ത് എന്നുള്‍പെടെ  പലതും പറഞ്ഞു. അദ്ദേഹം ഒരുപാട് അറബ് രാജ്യങ്ങളില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഞാന്‍ എത്ര രാജ്യങ്ങളില്‍ പോയിട്ടുണ്ട് എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോ അദ്ദേഹം അറുപതില്‍ കൂടുതല്‍ എന്ന് പറഞ്ഞു, ഓരോ രാജ്യങ്ങളുടെ പേരും. ഞാന്‍ കേള്‍ക്കാത്ത ഒരുപാട് രാജ്യങ്ങള്‍ ഉള്‍പെടെ.

ഒരു ഇരുപതു മിനുട്ടിന് ശേഷം ഞങ്ങള്‍ മൂന്നു പേരും സെമിത്തേരിയിലേക്ക് നടന്നു.

ബംഗ്ലാദേശി.

ഇന്ന്  കുറച്ചു നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റു... ലാപ്‌ടോപ്‌  തുറന്ന് സമയം നോക്കിയപ്പോ 5:45 പുറത്തു നല്ല ഇരുട്ട്...

പ്ലസ്‌ തുറന്ന്  വെച്ച് ഓരോന്ന് നോക്കി ഇരുന്നു...അല്ലല്ല നോക്കി കിടന്നു...

അപ്പൊ കൊമ്പന്‍ (ഓണ്‍ലൈന്‍)) ചാടി വന്നു ചോദിച്ചു

"എന്താ ഇന്നിത്ര നേരത്തെ?

"ഒന്നുല്ല..."

"ഇന്ന് വിജയദശമി അല്ലേ അറിയുവോ"

"ഉം"

"നാട്ടിലാണേല്‍ അമ്പലത്തില്‍ പോവായിരുന്നു ല്ലേ"

"അമ്പലത്തിലോ...?"

"ങാ"

    

ഞാന്‍ അപ്പൊ വെറുതെ ഒന്ന് ഗൂഗിള്‍ എടുത്ത് സെര്‍ച്ച്‌ ചെയ്തു.. അടുത്ത് വല്ല അമ്പലവും ഉണ്ടോന്ന്... കിട്ടി അപ്പ തന്നെ കിട്ടി. അവരുടെ ഒരു വെബ്‌സൈറ്റും...പരിപാടി നോക്കിയപ്പോ ഇന്ന് രാത്രി പതിനൊന്ന് മണി വരെ ഉണ്ട്. അങ്ങനെ ഓഫീസ് വിട്ടിട്ട് അവിടെ പോകാമെന്ന് തീരുമാനിച്ചു...

ആറേ കാലിന് ഓഫീസില്‍ നിന്ന് ഇറങ്ങി, വീട്ടില്‍ വന്ന്, പോവണ്ട സ്ഥലത്തിന്‍റെ ഡീറ്റയില്‍സ് ഫോണിലാക്കി, കുളിച്ച്, പുറപ്പെട്ടു.

 7:10 ന്‍റെ ബസ്സ് പിടിക്കാന്‍ വേണ്ടി വേഗം ഇറങ്ങി നടന്നു. അപ്പൊ അതാ ‌ബസ്സ് പോകുന്നു. വയ്യാത്ത കാലും കൊണ്ട് ആഞ്ഞ്  പിടിച്ചു ഓടി അതിന്‍റെ പിറകെ...

      ബസ്സ്, സ്റ്റോപ്പില്‍ നില്‍ക്കുന്നു അടുത്തു എത്താറായപ്പോ ഞാന്‍ പിറകില്‍ നിന്ന് കൈ പൊക്കി കാണിച്ചു... എവിടെ...., ബസ്സ്  അതിന്‍റെ  പാട്ടിനു പോയി...ഒരിക്കലും സമയത്ത് വരാത്ത ബസ്സ്, ഇന്ന് വന്നു... അടുത്ത ബസ്സിന്‍റെ സമയം 7:25 അത് വരുന്നതും കാത്ത് അവിടെ നിന്നു....

അങ്ങനെ ഗൂഗിള്‍ മേപ്പ് പറഞ്ഞ സ്ഥലത്തിറങ്ങി മൊബൈലിലെ മേപ്പിന്റെ സഹായത്തോടെ അങ്ങനെ നടന്നു...

      നടക്കാന്‍ കുറച്ചു ഉണ്ടായിരുന്നു... അങ്ങനെ അതിന്‍റെ റോഡില്‍ എത്തി...ബില്‍ഡിങ്ങ്സിന്‍റെ നമ്പരും നോക്കി നടക്കുമ്പം രണ്ടു പേര് നടന്ന് വരുന്നു.  കാണുമ്പോ ഒരു ഇന്ത്യന്‍ ലുക്ക്‌., ഒരു ആണും പെണ്ണും.  അടുത്ത് എത്തിയപ്പോ അവര് പറയുന്നത് ഹിന്ദി. അവര് ആ സ്ഥലത്തേക്ക് ആയിരിക്കും എന്ന് ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ കണക്കൂട്ടി.

"എക്സ്ക്യുസ് മി"

അവര് സംശയത്തോടെ നിന്നു.

"do you know this address?"

ഞാന്‍ എന്‍റെ മൊബൈല്‍ അവന്‍റെ നേരെ നീട്ടി 

ഒന്ന് ആലോചിച്ചതിന് ശേഷം അവന്‍

 "We are also searching for the same place. It should be somewhere on the other side."

ഞാന്‍ അവരോട് ചിരിച്ചു. അവര്‍ ചിരിക്കാതെ മുന്നോട്ട് ധൃതിയില്‍ നടന്ന് നീങ്ങി...

എനിക്ക് തിരക്കില്ലാത്തത്‌ കൊണ്ട് മെല്ലെ ഓരോ ഡോറിലേയും  നമ്പറും നോക്കി നടന്നു.

അങ്ങനെ സ്ഥലം കണ്ടു പിടിച്ചു.ഡോര്‍ തുറന്ന് ലോബി യില്‍ കയറി., ഇന്ത്യന്‍ വേഷത്തില്‍ കുറച്ചു പേര്‍.,.. ഒരുപാട് ചെരുപ്പുകള്‍ പുറത്ത് അഴിച്ചിട്ടിരിക്കുന്നു...ഞാന്‍ ഒന്ന് മടിച്ച് ചുറ്റും നോക്കി. കുട്ടികള്‍ ഓടി കളിക്കുന്നു.  ഷൂ അഴിച്ച് ഒരു മൂലയ്ക്ക് വെച്ചു. മെല്ലെ  ഹാളിന്‍റെ   വാതിലിലൂടെ അകത്തേക്ക് നോക്കി. ഭയങ്കര തിരക്ക്. പലരും ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നു. ഭക്ഷണത്തിനു വേണ്ടി ഒരു ക്യൂ.... ഹാളിന്‍റെ  മറ്റേ അറ്റത്ത്‌ ദേവിയുടെ വെള്ളി നിറത്തിലുള്ള തിളങ്ങുന്ന മൂന്ന് പ്രതിമ...

ഞാന്‍ മടിച്ചു കൊണ്ട് അകത്തു കയറി. അവിടെ എല്ലാവര്‍ക്കും തമ്മിലറിയാം. ഇനി ഇവിടെ വരണമെങ്കില്‍ വല്ല മെമ്പര്‍ഷിപ്പും 

എടുക്കണോ എന്ന് സംശയമായി....ജാക്കെറ്റ്‌ അഴിച്ച് അതിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഞാന്‍ അവസാനത്തെ വരിയിലെ ഒരു ചെയറില്‍ ഇരുന്നു. എന്‍റെ മുന്നിലിരുന്ന്  കുറച്ചു ചെറുപ്പക്കാര്‍ ചുറ്റും ഇരുന്ന് ഭക്ഷണം  കഴിക്കുന്നു. ഹാളില്‍ നല്ല ചൂട്. ഞാന്‍ വിയര്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി.  ഇരുന്ന ചെയറില്‍ നിന്നു എഴുന്നേറ്റു അതിലെ ഒരുത്തന്‍റെ അടുത്തുള്ള ചെയറില്‍ പോയി ഇരുന്നു.  അവന്‍റെ ചെവിയുടെ അടുത്തേക്ക് മുഖം നീട്ടി അവനോടു ഞാന്‍ ചോദിച്ചു..

"യെഹാ പേ കുച്ച്.. മെമ്പര്‍ ഷിപ്‌ ലേനാ ഹെക്യാ ?"

അവന്‍റെ സ്പൂണിലെ ചൂട് ചോറ് ഊതി ആറ്റുന്നതിന്‍റെ ഇടയില്‍ അവന്‍ തലയാട്ടി  

വേണ്ട എന്ന ഭാവത്തില്‍...

ഞാന്‍ എന്‍റെ പഴയ സീറ്റില്‍ പോയിരുന്ന്‍ ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു. 

     പലരുടെയും മുഖത്ത് ചുകന്ന ചായം പൂശിയിരിക്കുന്നു. കറുപ്പും ചുകപ്പും കുറികള്‍. സാരിയും ചുരിദാറും കുര്‍ത്തയും വേഷം. എല്ലാവരുടെയും മുഖത്ത് സന്തോഷത്തിന്‍റെ ചിരി. ചിലര്‍ ഓടി നടക്കുന്നു. ചിലര്‍ വട്ടത്തില്‍ ഇരുന്നു തമാശ പറഞ്ഞു ഉച്ചത്തില്‍ ചിരിക്കുന്നു. 

പെട്ടെന്ന് എന്‍റെ കണ്ണ് എന്‍റെ ഇടതു ഭാഗത്തിരിക്കുന്ന ആളുടെ മേല്‍  പതിഞ്ഞു. അയാളുടെ കൂടെ കുറച്ചു പ്രായമുള്ള സ്ത്രീയും ഉണ്ട്.എന്നെ കണ്ടതും അയാള്‍ ചിരിച്ചു, ഞാനും...

ഭക്ഷണം എടുത്ത് കഴിച്ചോളൂ എന്നയാള്‍ ആ൦ഗ്യത്തില്‍  പറഞ്ഞു. കുറച്ചു കഴിയട്ടെ എന്ന് ഞാനും  ആ൦ഗ്യത്തില്‍  പറഞ്ഞു. അയാള്‍ വേറെ എന്തോ പറയാന്‍ ശ്രമിച്ചു, എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല. കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന സ്ത്രീ എഴുന്നേറ്റു പോയപ്പോ ഞാന്‍ ആ സീറ്റില്‍ പോയി ഇരുന്നു.

അയാള്‍ എന്തോ ബംഗാളിയില്‍  പറഞ്ഞു. ഞാന്‍ ഹിന്ദിയില്‍ മറുപടി പറഞ്ഞു, അയാള്‍ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് അയാള്‍ക്ക്‌ മനസ്സിലായില്ല. രണ്ടു നിമിഷത്തെ മൌനത്തിനു ശേഷം അയാള്‍ ചോദിച്ചു. 

"ഇന്ത്യ സെ?"

"ഹാ.. കേരള."

"ആപ് വെസ്റ്റ് ബംഗാള്‍ സെ ഹോ ?"

"നഹി ബംഗ്ലാദേശ് "

"ഓ..."

കൂടെ അയാള്‍ ഹിന്ദി അറിയില്ലെന്നും , ഞാന്‍ എനിക്ക് ബംഗാളി  അറിയില്ലെന്നും പറഞ്ഞു.

അയാള്‍ എന്‍റെ പിറകിലേക്ക് നോക്കാന്‍ കണ്ണ് കൊണ്ട് ആ൦ഗ്യം കാട്ടി. ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അയാളുടെ  കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന പ്രായമായ സ്ത്രീ ഒരു  പ്ലേറ്റ് ചോറും കറിയും ആയി നില്‍ക്കുന്നു. ..

അത് എന്‍റെ നേരെ നീട്ടി. ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് വല്ലാതായി. വെറുതെ ആ സ്ത്രീയെ ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചു എന്ന് തോന്നി. ഞാന്‍ അത് വിനയപുരസരം വാങ്ങി താങ്ക്യു പറഞ്ഞു.  അവര്‍ക്ക് അവരുടെ സീറ്റ്‌ ഒഴിഞ്ഞു കൊടുത്ത് എന്‍റെ സീറ്റില്‍ വന്നിരുന്ന് സാവധാനം അത് കഴിക്കാന്‍ തുടങ്ങി....

      ചോറ് ഒരുപാട് ഉണ്ടായിരുന്നു. മഞ്ഞ കളറില്‍ ഉള്ള ചോറ്. പിന്നെ ഗോപി  ഇട്ടു വെച്ച ബ്രൌണ്‍ നിറത്തില്‍ ഉള്ള കറി. സൈഡില്‍ കുറച്ചു ഫ്രൂട്ട്സിന്‍റെ കഷ്ണങ്ങള്‍. പിന്നെ ഒരു  വലിയ ബംഗാളി രസഗുള . അത് മുഴുവന്‍ കഴിച്ചു തീര്‍ക്കാന്‍ ഒരുപാട് സമയമെടുത്തു. അവിടെയുള്ള ഓരോരുത്തരെയും നോക്കി കൊണ്ട് സാവധാനം കഴിച്ചു.

കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് പ്ലേറ്റും കളഞ്ഞ് ഞാന്‍ തിരഞ്ഞു നടക്കുമ്പോള്‍ ബംഗാളി എന്നെ തന്നെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വെള്ളം കുടിക്കുന്നില്ലേ എന്ന് അദ്ദേഹം എന്നോട് ചോദിച്ചു. അപ്പോഴാണ് ഓര്‍ത്തത്‌ വെള്ളം കുടിച്ചില്ല.

സീറ്റില്‍ പോയി  ജാക്കെറ്റും എടുത്തു ഞാന്‍ അയാളുടെ അടുത്ത് പോയി ഇരുന്നു.  അപ്പഴേക്കും ആള്‍ക്കാരൊക്കെ ഒന്നൊന്നായി  തിരിച്ചു പോവാന്‍ തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഞാനും ബംഗാളിയും  കുറെ നേരം സംസാരിച്ചു, അല്ല സംസാരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. പറഞ്ഞതിന്‍റെ പകുതിയെങ്കിലും മനസ്സിലാക്കാനോ മനസ്സിലായി എന്ന് നടിക്കാനോ ഞങ്ങള്‍ക്കായി...

     ആള്‍ക്കാരുടെ അംഗസംഖ്യ വീണ്ടും കുറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഇറങ്ങാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. അയാളോട് ബൈ പറഞ്ഞപ്പോ  വീണ്ടും  കാണാന്‍ പറ്റുമെങ്കില്‍ കാണണമെന്ന് അയാള്‍ പറഞ്ഞു. 

ചെറുതായി ഒന്ന് ഹഗ് ചെയ്തിട്ട് ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു നടന്നു... :):):)

Amazing Glass Painting in Five Minutes

Amazing Glass Painting in Five Minutes

Experience using Credit Card at MRF Shop

I visited one of the Tyre Showroom in Bangalore and showed interest in purchasing one 'Tyre + Tube' which costs Rs. 1700/-.

Since i did not have cash, I decided to pay by the HDFC Bank Credit card.

The shop person said that they would charge me 2.5 percent extra if I pay by Credit Card (which would amount to a total of Rs. 1745/-). I agreed to pay the extra 45 Rupees.

He swiped my card for Rs. 1700/- gave me the bill with amount mentioned in as Rs.1700/- and asked me to pay the remaining 45 Rupees by cash.

I said I am happy to pay the the extra 45 rupees, but that has to be mentioned in the bill. They were not ready to do that. More over I was not carrying any cash with me. I had a very bad experience there. I was being a victim of their rude action and behavior. Finally they were not ready to sell me the tyre, they teared off the bill in front of me, and was forcing me repeatedly to agree to them to void the transaction (of Rs. 1700/-).

Finally I was forced to come out of the shop disappointed and helpless, and with out the tyre.

What I would like to understand from the HDFC Bank Credit Card is-

1) Is it necessary to carry cash along with the HDFC Bank Credit Card all the time? Even in the shops where they proudly mention "We accept Credit Cards"?

2) Even after agreeing to pay them the extra money why they were not able to charge it on the credit card? Is it any agreement between the Bank and the Merchant to charge customers extra money over the bill that too only by cash?

3) Would using HDFC Credit Card make me pay extra money (In this case 2.5% extra) every where? If yes, then I think I will have to reconsider using the Credit Card.

4) What would you advice me to do, if the same situation repeats (probably i will have to visit the shop again for the same tyre). 

5) Do you completely agree with the shop people (for charging the 2.5% extra by cash which would not be showed on the bill nor be chard on the Credit card)?

6) Do you have any other advice which i can try following to avoid such embarrassing situations while using HDFC Bank Credit Card?

Date: 13 April 2012

------------
Reply from HDFC Bank Credit Card

We understand the inconvenience caused to you at the Merchant Establishment and wish to inform that the merchants ( except for petrol pumps, railways and certain Govt establishments) are not authorized to levy any additional charges over and above the value of the transaction.

 

We wish to clarify that HDFC Bank do not charge the 2.5% charges from customers which you mentioned mail for the transactions on your credit card.

 

However incase the merchant has charged the same, we request you to kindly liase with the merchant in this regard.